Tag: psychologia

Opublikowane w

Cyfrowe uzależnienia: identyfikacja i strategie interwencji

uzależnienie od telefonu


Cyfrowe uzależnienia, znane również jako uzależnienie od Internetu czy technologii, dotyczą nadmiernego, kompulsywnego korzystania z urządzeń cyfrowych, takich jak smartfony, komputery czy tablety, co negatywnie wpływa na codzienne funkcjonowanie osoby. Oto jak można je zidentyfikować oraz jakie są strategie interwencji:

Identyfikacja cyfrowych uzależnień

  • Nadmierne używanie: Spędzanie nadmiernej ilości czasu online, często kosztem innych aktywności życiowych i zobowiązań.
  • Utrata kontroli: Trudności z kontrolowaniem czasu spędzanego online lub z zaprzestaniem korzystania z urządzeń cyfrowych.
  • Negatywne skutki: Użycie urządzeń cyfrowych prowadzi do negatywnych konsekwencji w pracy, w szkole, w relacjach interpersonalnych czy w zdrowiu.
  • Objawy odstawienia: Niepokój, drażliwość lub smutek po odłączeniu się od urządzeń cyfrowych.

Strategie interwencji

  1. Świadomość i edukacja: Zwiększenie świadomości na temat ryzyka i skutków cyfrowego uzależnienia. Edukacja na temat zdrowych nawyków korzystania z technologii.
  2. Ustalanie limitów czasowych: Wprowadzenie ograniczeń czasowych na korzystanie z urządzeń cyfrowych.
  3. Zmiana nawyków: Zachęcanie do aktywności fizycznej, hobby offline i interakcji twarzą w twarz, aby zmniejszyć zależność od urządzeń cyfrowych.
  4. Wsparcie psychologiczne: Konsultacje z psychologiem lub terapeutą, zwłaszcza w przypadkach, gdy uzależnienie jest powiązane z innymi problemami psychicznymi.
  5. Terapia pozytywna: Skupienie się na pozytywnych aspektach życia poza cyfrowym światem, budowanie zdrowych relacji i rozwijanie umiejętności społecznych.
  6. Aplikacje pomocnicze: Korzystanie z aplikacji monitorujących czas spędzany na urządzeniach cyfrowych lub blokujących dostęp do określonych stron w wyznaczonych godzinach.

Redo

Opublikowane w

Zrozumienie zazdrości patologicznej i syndromu Otella

zazdrość w związku

Zazdrość patologiczna, często utożsamiana z syndromem Otella, jest intensywnym stanem emocjonalnym, gdzie zazdrość osiąga niezdrowy poziom i może prowadzić do destrukcyjnych zachowań w relacjach. Syndrom Otella, nazwany tak od postaci Szekspira, charakteryzuje się obsesyjnymi myślami o niewierności partnera, które nie mają podstaw w rzeczywistości. Osoby dotknięte tym syndromem mogą doświadczać silnego lęku, podejrzliwości i agresji.

Związek z chorobą alkoholową

Istnieje również zauważalny związek między syndromem Otella a chorobą alkoholową. Nadużywanie alkoholu może prowadzić do wzrostu paranoi i nieufności, co często manifestuje się w formie patologicznej zazdrości. Zaburzenia spowodowane alkoholem mogą zatem nasilać lub wyzwalać symptomy syndromu Otella.

Badania naukowe

  • Badania pokazują, że zazdrość patologiczna często współwystępuje z innymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak zaburzenia afektywne, lękowe, osobowości czy związane z używaniem substancji psychoaktywnych.
  • Badanie opublikowane w „Journal of Clinical Psychiatry” wskazuje na związek między zazdrością patologiczną a zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi.
  • Inne badania wskazują na potencjalne powiązania z niskim poczuciem własnej wartości, problemami z zaufaniem i lękiem przed odrzuceniem.

Leczenie

  1. Terapia psychologiczna: Terapia, szczególnie terapia poznawczo-behawioralna (CBT), może pomóc w zmianie negatywnych wzorców myślenia i nauczyć zdrowych sposobów radzenia sobie z zazdrością.
  2. Leczenie farmakologiczne: W niektórych przypadkach mogą być zalecane leki, zwłaszcza jeśli zazdrość patologiczna współwystępuje z innymi zaburzeniami psychicznymi.
  3. Terapia par i mediacja: Praca z terapeutą może pomóc parom w rozumieniu i rozwiązywaniu podstawowych problemów, które przyczyniają się do zazdrości.
  4. Rozwój umiejętności komunikacyjnych: Nauka zdrowej komunikacji w związku może pomóc w łagodzeniu napięć i nieporozumień.
  5. Samopomoc i wsparcie społeczne: Budowanie sieci wsparcia społecznego, rozwijanie hobby i aktywności, które poprawiają samopoczucie, mogą być również pomocne.

Podsumowując, zazdrość patologiczna i syndrom Otella stanowią złożone wyzwania psychologiczne, wymagające interdyscyplinarnego podejścia zarówno w diagnozie, jak i terapii. Zrozumienie tych zaburzeń, w kontekście ich potencjalnego związku z innymi stanami, takimi jak choroba alkoholowa czy zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii leczenia. Interwencje terapeutyczne, zarówno psychologiczne, jak i farmakologiczne, powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem kompleksowej natury tych zaburzeń. Wspieranie pacjentów w budowaniu zdrowych relacji, rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych i wzmacnianiu wsparcia społecznego ma zasadnicze znaczenie dla ich dobrostanu i zdrowia psychicznego. Profesjonalna pomoc terapeutyczna może odegrać kluczową rolę w odbudowie zdrowych relacji i poprawie jakości życia osób dotkniętych tymi zaburzeniami.

Redo

Opublikowane w

Mania i hipomania – co trzeba wiedzieć?

zakupy hipomania

Hipomania oraz mania to stany charakterystyczne dla choroby afektywnej dwubiegunowej, określanej w skrócie mianem ChAD. Nie każdy wie jednak, czym się one od siebie różnią. Warto byłoby zatem dowiedzieć się, jakie objawy są typowe dla manii, a jakie dla hipomanii. Trzeba także mieć na uwadze to, że chorzy na ChAD mogą nie zdawać sobie sprawy ze swojego problemu, jeśli znajdują się akurat w którymś z wymienionych wyżej stanów. 

Czym jest mania?

Mania należy do grupy zaburzeń afektywnych. Stanowi przeciwieństwo depresji. Nietrudno się więc domyślić, że jest to po prostu nienaturalnie podwyższony nastrój. Osoby doświadczające manii będą więc nierzadko w euforii. Poza tym, mogą borykać się z pobudzeniem, a także z natłokiem myśli. Chorzy doświadczający manii bardzo często podejmują nieprzemyślane decyzje i aktywności. Mogą na przykład wziąć w banku duży kredyt i roztrwonić wszystkie pieniądze w tydzień. Mogą także ubierać i zachowywać się w sposób nieadekwatny do sytuacji. Bardzo typowym objawem manii są także problemy ze snem. Osoba doświadczająca tego stanu może spać nawet krócej niż 2 godziny w ciągu doby. Mimo to, rozpiera ją energia. Chorzy w stanie manii mogą także być dla siebie zagrożeniem. Mogą chociażby bardzo szybko prowadzić samochód, bez względu na to, czy jadą sami, czy też z kimś. Osoba w trakcie manii wymaga zazwyczaj hospitalizacji. Możliwa jest ona także wbrew woli osoby chorej, jeżeli lekarz uzna, że stanowi ona niebezpieczeństwo dla siebie bądź innych. Po ustabilizowaniu stanu chorego, może być on leczony w warunkach ambulatoryjnych. Niemniej jednak, warto poprosić bliskich o pomoc w kontrolowaniu swojego stanu. Objawy manii mogą bowiem nawracać pomimo brania leków. Wówczas chory może ich nie dostrzegać, ale jego niepokojące zachowanie na pewno nie umknie uwadze domowników czy współpracowników. 

Jakie są objawy hipomanii?

Hipomania również oznacza podwyższony, euforyczny nastrój. Osoba doświadczająca tego stanu nie traci jednak całkowitej kontroli nad swoim postępowaniem, tak jak ma to miejsce w przypadku manii. Ona również może nie czuć potrzeby zbyt długiego odpoczynku nocnego. Będzie także poszukiwała różnego rodzaju aktywności, choć zapewne większości z nich nie uda się jej doprowadzić do samego końca. Jako, że hipomania nie powoduje zazwyczaj tak jaskrawych objawów jak mania, stan ten może być trudny do zauważenia przez bliskich chorego. Dlatego też, osoby doświadczające hipomanii mogą długo pozostawać bez pomocy, która jest im niezbędna. Hipomania także utrudnia przecież codzienne funkcjonowanie, a jej następstwem bardzo często jest depresja. Warto mieć na uwadze to, że do rozpoznania choroby afektywnej dwubiegunowej wystarcza już jeden epizod manii bądź hipomanii. 

Zarówno mania, jak i hipomania to stany patologiczne, wymagające interwencji psychiatrycznej. Stanowią one przeciwwagę dla depresji, której także doświadczają osoby cierpiące na ChAD. Objawy manii oraz hipomanii są do siebie dość podobne, z tym, że w pierwszym przypadku mają zdecydowanie większe nasilenie. 

AUB

Opublikowane w

Psychoterapia – kiedy jest pomocna

terapia psycholog

Korzystanie z pomocy psychologów i psychoterapeutów powoli przestaje być tematem tabu. I bardzo dobrze! Dzięki uczestnictwu w procesie psychoterapeutycznym można bowiem bardzo wiele zyskać. Zanim jednak rozpoczniemy psychoterapię, dobrze byłoby się czegoś na jej temat dowiedzieć. Okazuje się, że może być ona pomocna w naprawdę wielu przypadkach. W niektórych, jest ona nie tylko zalecana, ale wręcz wskazana. Ciężko bowiem samodzielnie rozwiązać niektóre problemy zdrowia psychicznego.

Chcesz lepiej poznać siebie i rozwinąć swój potencjał? Psychoterapia może pomóc!

Niektórym wydaje się, że z doświadczenia psychologów i psychoterapeutów korzystają wyłącznie osoby borykające się z poważnymi problemami. Nic jednak bardziej mylnego! Psychoterapia może bardzo pomóc osobom, które chcą po prostu lepiej poznać samych siebie. Dzięki uczestnictwu w terapii można odkryć swój potencjał, jak również dowiedzieć się, co sprawia nam największą trudność. Na tym jednak nie koniec. Psychoterapia może służyć również pracy nad swoimi słabymi stronami. Poznamy także zdrowe sposoby radzenia sobie z nadmiernym napięciem emocjonalnym, z którym co jakiś czas boryka się każdy z nas. Poza tym, dzięki psychoterapii dowiemy się, czy nasze dotychczasowe strategie radzenia sobie z problemami nie są dla nas w jakimś stopniu szkodliwe. 

Psychoterapia nieodzownym wsparciem w przypadku problemów zdrowia psychicznego

Są sytuacje, w których psychoterapia bywa pomocna, ale są i takie, w których jej podjęcie jest bardzo wskazane. Mowa tu przede wszystkim o zaburzeniach psychicznych. Psychoterapia może pomóc osobom zmagającym się z depresją, zaburzeniami lękowymi bądź zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi. Dzięki psychoterapii można również w skuteczny sposób zwalczać objawy zaburzeń osobowości, takich jak na przykład borderline. Nie sposób nie zauważyć, że rozpoczęcie procesu psychoterapeutycznego jest nieodzowne, jeśli zmagamy się z myślami o charakterze autodestrukcyjnym. W takim przypadku, wskazane jest również skorzystanie ze wsparcia lekarza psychiatry. Z pomocy doświadczonego terapeuty powinny skorzystać także osoby zmagające się z różnego rodzaju uzależnieniami. Ważne jest to, aby wybrać odpowiedni dla siebie nurt terapeutyczny. Największym zainteresowaniem cieszy się psychoterapia poznawczo-behawioralna oraz psychoterapia psychodynamicznej. Istotne jest także to, aby osoba prowadząca psychoterapię posiadała odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie. 

Psychoterapia to jedna z tych form pomocy, z której może skorzystać tak naprawdę każdy, kto czuje taką potrzebę. Dzięki systematycznemu korzystaniu ze wsparcia terapeuty możemy lepiej poznać swoje mocne oraz słabe strony. Nad tymi drugimi możemy nauczyć się pracować. Pomoc psychoterapeuty jest nieodzowna w przypadku zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy zaburzenia lękowe. Ważne jest to, aby specjalista z którego pomocy korzystamy posiadał odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia psychoterapii. Nie bójmy się więc pytać o okazanie dokumentów potwierdzających wykształcenie.

AUN