Słowo „dieta” pochodzi z języka starogreckiego i oznacza mniej więcej „styl życia”. Potocznie istnieje przekonanie, że oznacza to jedynie sposób odżywiania nastawiony na utratę zbędnych kilogramów masy ciała. W rzeczywistości można rozdzielić ten termin na cztery, pokrewne aspekty, jak na przykład zwyczajowość, alternatywę, terapię, czy też doświadczenie. W pierwszym przypadku mówimy o podstawowym dziennych posiłkach w danej społeczności. Kolejne rodzaje określają kolejno świadomą chęć rezygnacji lub szukania zamienników, podaż składników odżywczych dostosowaną do leczenia dolegliwości, a ostatecznie element badań naukowych i klinicznych. Jedną z kilku nowych przykładów w fazie obserwacji, ewaluacji efektów jest dieta według grupy krwi wymyślona przez Petera D. Adamo na podstawie teorii lektynowej.
Założenia teorii lektynowej
Stosując duże uproszczenie twórca założenia stwierdził, że gdy człowiek spożywa produkty żywnościowe zawierające lektyny niezgodne ze swoją grupą krwi, doprowadza do aglutynacji. Może to prowadzić do licznych dolegliwości. Na podstawie obserwacji zauważył różnice w szkodliwości niektórych pokarmów w zależności od populacji ludzkiej. Sposób realizacji tej diety opiera się więc na podziale jedzenia na trzy grupy. Pierwsza z nich to produkty wskazane, czyli takie, których białka nie wywołują reakcji układu immunologicznego. Zbiór drugi to dania neutralne o jedynie niewielkiej stymulacji odporności człowieka. Ostatnia część to produkty przeciwwskazane, które powodują gwałtowne odpowiedzi ze strony przeciwciał lub leukocytów.
Przykładowe produkty dla grup krwi
W ten sposób dla grupy krwi „0” poleca się spożywanie baraniny, podrobów zwierzęcych, tłustych ryb, brokułów, cebuli, chrzanu, cykorii, papryki, czosnku, a także dyni. Zabrania się natomiast wieprzowiny, gęsiny, nabiału, pszenicy, kalafiorów, czy ziemniaków. Przedstawiciele „A” powinni jeść głównie ryby, napoje roślinne, ser tofu, kiełki warzywne oraz owoce cytrusowe. Dolegliwości pojawią się po mięsie ptactwa domowego i dzikiego, mleku krowim, wysokoenergetycznych owocach, glutenie. Pacjenci „B” są w stanie trawić większość rodzajów drobiu, sery, kefir, jogurty, orkisz, owies, bakłażany, buraki lub winogrona. Dyskomfort stwierdzą zazwyczaj podczas posiłku z krewetek, kalmarów, małży, bądź orzechów wszelkiego rodzaju. Grupa „AB” jest najbardziej zróżnicowana, podatna na degustacje wielu typów pokarmów, oprócz kukurydzy, truskawek, bananów, granatów i karamboli.
Plusy i minusy diety
Przede wszystkim dieta jest zaskakująco klarowna dla pacjentów, a także raczej mało rygorystyczna. Niestety jej skuteczność bywa podważana na konferencjach naukowych oraz wymaga wielu dodatkowych badań. Dodatkowo może wydawać się subiektywna, czy trudna w realizacji gdy osoba nie lubi jeść dostępnych dla jej grupy krwi produktów.
Każdy rodzaj zmiany w tradycyjnej diecie wymaga konsultacji z lekarzem specjalistą lub wykształconym dietetykiem, którzy w fachowy sposób doradzą odpowiedni sposób postępowania niepowodujący przykrych konsekwencji zdrowotnych dla pacjenta.
KJA